Studeren? Wil ik die berg nog wel beklimmen?

Waarom ik op het moment niet gemotiveerd ben om te studeren

Soms lijkt iets als een enorme berg die je nog moet beklimmen. En als dan de hoeveelheid werk zich gaat opstapelen en opstapelen wordt het er niet beter van. Dat laatste heb ik met mijn studie: motivatie is nergens, ik heb er echt gewoon geen zin meer in eigenlijk. Het ligt er niet aan dat ik hetgeen wat ik met mijn studie kan niet leuk vind, maar het heeft het er gewoonweg mee te maken dat de weg ernaartoe mij gewoon irriteert. En sja, de school zelf irriteert mij ook heel erg.

Help alweer gezakt op dat stomme vak…
De ingangseisen voor derdejaarsvakken zijn op de opleiding Journalistiek aan de Hogeschool Utrecht namelijk als volgt: 60/60 punten van je propedeuse en minimaal 30/60 studiepunten uit je tweede jaar.  Aan die tweede eis heb ik voldaan, aan die eerste is niet. Op het moment moet ik namelijk nog één propedeuse vak halen: Foreign Affairs. Een vak over internationale machtsverhoudingen. Nu zou je zeggen: appeltje eitje, even halen en dan ben je klaar. Makkelijker gezegd dan gedaan.

Na het al vijf keer niet te hebben gehaald daalt mijn motivatie tot een dieptepunt. Het scheelde 0.1 punt of ik had een 5,5 gehad. Nou ja, het is niet het geval en dus gaat het nog even door, maar eigenlijk heb ik er nog bijzonder weinig motivatie voor omdat ik het ook gewoonweg een verschrikkelijk vak vind waar totaal mijn interesses niet liggen. En ik ben niet de enige die tegen de problemen van dit vak aanloopt. Het gemiddelde cijfer van dit tentamen was een 5,6. Iets meer dan de helft van de deelnemers, 54,3%, heeft het tentamen gehaald.  Dit is al een hoog percentage vergeleken met eerdere toetsen want er blijven mensen massaal zaken. Maar goed je moet niet anderen kijken, toch?

Uren samenvattingen maken levert vooralsnog niet de gewenste resultaten

Het ophopen van de berg
Het probleem ontstond vorig jaar al. Terwijl ik dat ene vak probeerde te halen, gingen andere dingen er ook onder lijden. Er gaat zoveel energie in het halen van dat ene vak dat ik namelijk minder energie over had om andere vakken goed te doen. Herkansingen houden in principe in dat je de normale stof van een blok doet, maar daarbovenop in precies dezelfde week ook nog eens die herkansing. Kortom, een vetpot die ik gewoonweg niet aankon. Dat resulteerde weer in extra herkansingen voor de periode erop, aangezien ik alles maar half kon doen en uiteindelijk werkte het als een sneeuwbal. Hij werd maar groter.

Wat ik nu doe
Qua ondersteuning die de school biedt, heb ik weinig positiefs te zeggen. Op het moment kan ik mij niet inschrijven voor vakken en alleen maar herkansingen volgen. En ja, dat is mijn eigen schuld. Wat niet mijn schuld is, en waar ik mij toch over erger, is de communicatie vanuit school over mogelijkheden. Of laten we zeggen: soms vraag ik mij af wat de communicatie-faciliteit leert van een school die niet communiceert.

Zo heb ik direct nadat ik hoorde een 5,4 te hebben gevraagd of er een inzagemoment voor dat vak was. Er kwam bijna niemand naar het inzagemoment. Een voorbeeld: er waren 5 lokalen vol gereserveerd voor mensen die het vak moesten herkansen. En dan vijf man tijdens een inzage. Het ergste: iedereen aanwezig bij het inzagemoment wist er alleen maar van omdat ze zelf meermaals hadden gemailed.

Maar hier stopt het niet: in mijn eerste schooljaar had ik al problemen daar een cijfer van een vak dat ik wel had gehaald maar niet werd ingevuld. Ook hiervoor heb ik heel lang nog over moeten corresponderen. En soms duurt het weken voor er door bureau inschrijvingen een antwoord komt op een ticket. En mocht dat antwoord komen is het niet eens een antwoord op mijn vraag, maar gewoon een algemene zin waaruit blijkt dat ze waarschijnlijk alleen het onderwerp van de e-mail hebben gelezen. Het antwoord was immers geen antwoord op de vraag en gewoon een heel standaard mailtje.

Multiple Choice tentamens kennen allemaal zo’n doordrukvel

Als klap op de vuurpijl kreeg ik deze periode een e-mail dat er voor een tentamen NA was ingevuld. Dit betekend Niet Aanwezig, terwijl ik wel degelijk aanwezig was. Ik heb zelfs nog een kopie liggen van mijn antwoorden (bij het maken van een tentamen krijg je een ouderwets doordrukvel die je dan mee naar huis mag nemen). Hierover heb ik per direct een e-mail gestuurd naar de persoon die erover gaat. Als zulke problemen nu eenmalige zouden voorkomen dan was het prima geweest, maar de problemen blijven zichzelf opstapelen. Ondertussen is het opgelost: ik heb het vak gehaald. Jeej!

Heb ik de juiste studie gekozen?
Ja, ik vind het tof om productief items te maken. Radio, televisie, tijdschrift, het spreekt mij allemaal aan. De redacties vind ik dan ook heel tof om te volgen. Ik houd ervan om creatief bezig te zijn en door op pad te gaan kan ik die creativiteit kwijt. Maar ook een groot deel van de opleiding vind ik gewoonweg niet leuk. Zo heb ik enorme moeite met dingen als ruimte ordening, economie, machtsverhoudingen tussen landen, politiek… Ook heb ik sterke twijfels of ik wel voor de juiste school heb gekozen. Hogeschool Utrecht is echt waardeloos als het communicatie gaat, ik voel mij soms een nummertje. Ik trek 98. Nummer 2 is net aan de beurt.

Maar goed, ik heb mij wel voorgenomen mij te blijven inzitten. Ik wil iets afronden en vind dat er nu al teveel tijd in zit om het weg te gooien. Ook al weet ik dat ik met het grootste deel wat ik leer niks wil en ooit eigenlijk iets mee zal doen.